آنی غذا: خراسان رضوی تعدادی از محققان تأثیر رژیم غذایی پدر بر سلامت کودک را بررسی و بر تأثیر رژیم غذایی پدر پیش از حاملگی تمرکز کرده اند.
به نقل از ارث، پدران مواد ژنتیکی خودرا به فرزندان متولد نشده خود خصوصاً بوسیله اسپرم خود منتقل می کنند. هر سلول اسپرم حامل مجموعه از ۲۳ کروموزوم شامل ژن هایی است که به صفات و خاصیت های مختلف کودک کمک می نماید.
این اطلاعات ژنتیکی با مواد ژنتیکی تخمک مادر که حاوی ۲۳ کروموزوم است ترکیب می شود و مجموعه جدیدی از ۴۶ کروموزوم را در کودک تشکیل می دهد.
مواد ژنتیکی ترکیبی بر همه چیز تأثیر می گذارد، از خاصیت های فیزیکی مانند رنگ چشم و قد گرفته تا استعدادهای ژنتیکی و برخی شرایط سلامتی را شامل می شود.
این مطالعه شامل بیش از ۳۰۰۰ خانواده بود. نتایج تجزیه وتحلیل ها نشان داد که وزن بدن پدر بر وزن و استعداد بیماریهای متابولیک فرزندانشان، مستقل از وزن مادر، ژنتیک والدین یا عوامل محیطی تأثیر می گذارد.
نتایج بررسی نشان میدهد که رژیم غذایی پدر می تواند نتایج قابل توجهی برای سلامت فرزندانش داشته باشد. پدران تأثیر غیرمستقیم اما مهمی بر نقش ژنتیکی میتوکندری و در نتیجه بر متابولیسم انرژی فرزندان خود دارند. این کشف، لایه جدیدی از پیچیدگی را در چگونگی تأثیر عوامل پدری بر سلامت فرزندان برجسته می کند.
رژیم غذایی مادر نقش مهمی در شکل دادن به سلامت و رشد کودک متولد نشده دارد. مواد مغذی و سایر اجزای رژیمی که توسط مادر مصرف می شود، بلوک های اساسی برای رشد و تکامل کودک را فراهم می آورد. به عنوان مثال، مواد مغذی ضروری مانند اسید فولیک، آهن، کلسیم و اسیدهای چرب امگا ۳ بطور مستقیم از رشد مغز، استخوان ها و اندام های حیاتی جنین حمایت می کنند.
مصرف کافی این مواد مغذی می تواند بطور قابل توجهی خطر ناهنجاری های رشدی و مشکلات سلامتی مزمن را در کودک کم کند و رژیم غذایی فاقد این مواد مغذی حیاتی یا رژیم نامتعادل می تواند منجر به عوارض شود. به عنوان مثال، اسید فولیک ناکافی، خطر نقص لوله عصبی را بیشتر می کند، در صورتیکه کلسیم ناکافی می تواند بر رشد اسکلتی جنین تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، مصرف بیش از اندازه عناصر مضر مانند قند و چربی های ناسالم می تواند کودک را مستعد مبتلاشدن به چاقی، دیابت و حتی بیماریهای قلبی عروقی در مراحل بعدی زندگی کند.
تأثیر رژیم غذایی مادر فقط به سلامت جسمی محدود نمی شود و همین طور می تواند بر رشد شناختی و عملکرد ایمنی کودک تأثیر بگذارد.
نتایج این تحقیق در مجله Nature انتشار یافته است.
منبع: anighaza.ir
