اما و اگرهای روزه داری برای دیابتی ها

به گزارش آنی غذا، روزه داری علاوه بر این که منجر به استراحت دستگاه گوارش می شود، سوخت وساز بدن را تنظیم کرده و احتمال مبتلا شدن به بیماری ها همچون افسردگی و استرس، افزایش فشار خون، میگرن، افزایش وزن، بی خوابی و گاهی دیابت را می کاهد.

به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا، هنگام روزه داری سطح انسولین خون در خلال روز پایین تر از روزهای معمولی است. در واقع بدن از ذخایر انرژی خود یعنی گلیکوژن یا قند حیوانی ذخیره شده در کبد و عضلات و همینطور از چربی موجود در بافت چربی برای تأمین انرژی استفاده می نماید، که این ها باعث افزایش سطح انسولین خون نمی شوند و بنابراین هنگام روزه داری میزان انسولین خون کمی پایین تر از روزهای دیگر است. کاهش انسولین خون احتمال ذخیره چربی(شروع چاقی) و همینطور احتمال مقاوم شدن سلول ها به انسولین (که زمینه ساز شروع دیابت است) را می کاهد.

باید توجه کرد که روزه داری علاوه بر این که منجر به استراحت دستگاه گوارش می شود، سوخت و ساز بدن را تنظیم کرده و احتمال مبتلا شدن به بیماری ها همچون افسردگی و استرس، افزایش فشار خون، میگرن، افزایش وزن، بی خوابی و گاهی دیابت را می کاهد. با این وجود در بعضی موارد روزه داری در افراد بیمار لطماتی را به سلامت فرد وارد می نماید که بنابراین ضروری است این افراد برای اطمینان از بی خطر بودن روزه گرفتن با پزشک خود مشورت کنند تا در صورت احتمال لطمه به سلامتی، از روزه گرفتن اجتناب کنند.

بنابر اعلام دانشگاه علوم پزشکی تهران، دیابت همچون بیماری هایی است که بسته به میزان شدت و همینطور نوع آن، سفارش های متفاوتی برای روزه داری دارد. افراد مبتلا به دیابت که دارو دریافت می کنند، با عنایت به شدت بیماری و با مشورت با پزشک امکان دارد مجاز به روزه داری باشند. در مبتلایان به دیابت غیر وابسته به انسولین (دیابت نوع ۲) که دارای اضافه وزن بالا باشند (BMI بالاتر از ۲۸ دارند) و با دریافت منظم دارو (به صورت ۲ بار در شبانه روز) قند خون خویش را کنترل می کنند، روزه داری نه تنها مضر نمی باشد، بلکه می تواند مفیدتر هم باشد.

افراد دیابتی که دارای شرایط زیر هستند (با تشخیص پزشک) ضروری است از روزه داری خودداری کنند:

– افراد مبتلا به دیابت (چه از نوع وابسته به انسولین و چه غیر وابسته به انسولین) که هنوز بیماری خویش را کنترل نکرده اند و قند خون آنها هنوز به حد قابل قبولی نرسیده است.

– مبتلایانی که قند خون بالا داشته، اما هنوز از داروی خاص و همینطور فعالیت بدنی مناسب جهت درمان دیابت پیروی نمی کنند.

– مبتلایان دیابت نوع ۱(وابسته به انسولین) که در روز چند نوبت ضروری است انسولین تزریق کنند.

– دیابتی های مبتلا به عفونت

– افراد مبتلا به پرفشاری خون کنترل نشده و همینطور آنژین (نوعی بیماری قلبی) درمان نشده.

– افرادی که در طول روز ۲ بار یا بیشتر به افزایش قند خون (هیپرگلیسمی) یا کاهش آن (هیپوگلیسمی) گرفتار می شوند. اگر افراد گرفتار تعریق، عرق سرد و تپش قلب شوند، این نشانه افت قند خون است که در این صورت باید روزه باز شود.

– خانم های آبستن یا شیرده مبتلا به دیابت نباید روزه بگیرند.

– افراد سالخورده مبتلا به دیابت هم نباید روزه بگیرند.
سفارش های لازم برای افراد مبتلا به دیابت در طول ماه مبارک رمضان

– افزایش دریافت مواد غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات و به صورت کلی پرخوری در افراد دیابتی، منجر به افزایش قند خون و افزایش وزن خواهد شد. بیماران دیابتی در طول روزهای ماه رمضان مانند روزهای معمولی باید از دریافت کالری بیش از اندازه و همینطور مواد غذایی حاوی کربوهیدرات ساده مانند قند و شکر بپرهیزند.

– انجام فعالیت بدنی سبک یا متوسط در افراد مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین، عارضه ای نخواهد داشت.

– وزن فرد باید در طول ماه مبارک رمضان روزانه کنترل شده و در صورت هر گونه کاهش وزن شدید یا افزایش وزن بیشتر از دو کیلوگرم حتما با پزشک مشورت شود.

– در صورت احساس هر گونه علائم ناشی از کاهش یا افزایش شدید قند خون باید روزه را باز کنند.

– پس از پایان ماه مبارک رمضان میزان و نوع داروی مصرفی و همینطور رژیم غذایی به حالت پیش از ماه رمضان بر می گردد.

– اگر برای خوردن سحری بیدار نشوند، بهتر است از روزه گرفتن در آن روز منصرف شوند، چونکه احتمال پایین افتادن قند خون و عوارض دیگر افزایش خواهد یافت.

– اگر پس از افطار، قند خون بالای ۲۵۰ باشد ضروری است شب بعد ۲۰ درصد از کالری دریافتی کم شود. اگر هنگام سحر هم قند خون بالای ۲۰۰ باشد باید از غذای سحری دفعات بعدی ۲۰ درصد کم شود. درصورتیکه قند خون بالای ۳۵۰ باشد سفارش می شود اصولا روزه نگیرند.

– چناچه مصرف قرص فراموش شود (خصوصاٌ در صورتیکه معمولاً قند خون بالاست) بیماران دیابتی بهتر است آن روز را روزه نگیرند.

– بیماران دیابتی که به نحوی گرفتار عوارض مزمن دیابت بر کلیه ها، چشم، قلب و… شده اند هر چند امکان دارد با روزه گرفتن گرفتار مشکل حادی نشوند، ولی برای جلوگیری از پیشرفت عوارض مزمن بهتر است روزه نگیرند یا با متخصص مربوطه مشورت کنند.

منبع: