به گزارش آنی غذا، بیماری های خودایمنی شامل آرتریت روماتوئید، پسوریازیس، لوپوس و بیماری التهابی روده هستند.

به گزارش آنی غذا به نقل از مهر به نقل از مدیکال نیوز تودی، مکمل هایی که در تنظیم التهاب و درد مزمن موثرند و می توانند اثرات بیماری های خودایمنی را از بین ببرند در جلوگیری از این بیماری ها مؤثر بوده اند.
محققان به صورت خاص به دنبال بررسی دو مکمل هستند؛ ویتامین D و اسیدهای چرب اُمگا ۳.
مطالعه اخیر روی بیشتر از ۲۰۰۰۰ شرکت کننده نشان داد که بعد از گذشت دو سال از مصرف آزمایشی پنج ساله، مزایای ویتامین D در جلوگیری از بیماری های خودایمنی کاهش پیدا کرد، در حالیکه تاثیر اسیدهای چرب امگا ۳ هنوز قوی بود.
در این مطالعه ۲۱۵۹۲ شرکت کننده در آزمایشات VITAL که برای تعیین اثرات ویتامین D و مکمل های امگا ۳ بر سرطان و بیماری های قلبی عروقی انجام شد، حضور داشتند. بعد از قطع مکمل ها، دو سال دیگر شرکت کنندگان پیگیری شدند.
در میان جمعیت شرکت کنندگان، که مردان بالای ۵۰ سال و زنان بالای ۵۵ سال بودند، نویسندگان مطالعه ۲۳۶ مورد جدید بیماری خودایمنی تأیید شده از زمان انتشار نتایج کارآزمایی اولیه، ۶۵ مورد احتمالی در ۵.۳ سال کارآزمایی تصادفی و ۴۲ مورد جدید در مرحله پیگیری ۲ ساله تشخیص دادند.
پس از دوره مشاهده دو ساله، ۲۵۵ نفر که به صورت تصادفی ویتامین D دریافت کرده بودند، یک بیماری خودایمنی تأیید شده جدید داشتند، در مقایسه با ۲۵۹ نفر که دارونما دریافت کرده بودند.
۲۳۴ مورد تأیید شده بیماری خودایمنی در میان افرادی که مکمل های امگا ۳ دریافت نمودند، در مقایسه با ۲۸۰ مورد در بین افرادی که دارونما دریافت نمودند وجود داشت.
نویسندگان این مطالعه نوشتند: «دو سال بعد از پایان کارآزمایی، اثرات محافظتی ویتامین D ۲۰۰۰ واحد بین المللی در روز از بین رفت، اما ۱۰۰۰ میلی گرم در روز اسیدهای چرب امگا ۳ اثر پایداری در کاهش بروز بیماری های خودایمنی داشتند.»
بیماری های خودایمنی، بیماری هایی هستند که با حمله سیستم ایمنی به بافت های سالم مشخص می شوند. آنها شامل بیماری های مانند پسوریازیس، آرتریت پسوریاتیک، آرتریت روماتوئید، لوپوس، تیروئیدیت هاشیموتو، بیماری گریو، بیماری التهابی روده، بیماری سلیاک و دیابت نوع ۱ هستند.
درمان این بیماری ها می تواند پرهزینه و طولانی مدت باشد، و اثرات ویتامین D و مکمل های امگا ۳ مدت هاست که برای از بین بردن بیماری های خودایمنی مفید شناخته شده اند.
طبق مطالعه اخیر، ویتامین D قادر به تنظیم ژن های دخیل در التهاب است و بدن نمی تواند اسیدهای چرب ضروری n-۳ ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) را که در مکمل های روغن ماهی یافت می شود، بسازد.
کارآزمایی های دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، اثربخشی مکمل های روغن ماهی را در مقابل التهاب و درد در رابطه با بیماری های خودایمنی نشان داده اند.
ویتامین D به علت خواص آنتی اکسیدانی و توانایی آن در تنظیم انواع عملکردهای ایمنی مانند تنظیم سلول های B و T، توانایی کاهش التهاب را دارد و در حفظ یکپارچگی پوشش روده نقش دارد. سلامت روده ما در مدیریت علایم بیماران خودایمنی هم حیاتی می باشد.