آنی غذا: خراسان رضوی شواهد امیدوارکننده ای نشان میدهد که استخوان درمانی ممکنست درد اسکلتی- عضلانی را تسکین دهد.
به گزارش مدیکال اکسپرس، شواهد امیدوارکننده ای وجود دارد که نشان میدهد استخوان درمانی، دستکاری فیزیکی بافت ها و استخوان های بدن، ممکنست درد در رابطه با شرایط اسکلتی عضلانی را تسکین دهد اما یافته ها نشان میدهد که شواهد کمی یا غیر قاطعی برای پشتیبانی از به کارگیری استخوان درمانی در کودکان و برای درمان میگرن یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) وجود دارد.
استخوان درمانی که برای نخستین بار در اواخر دهه ۱۸۰۰ در ایالات متحده بوجود آمد، بر این اصل استوار است که ساختار (آناتومی) و عملکرد (فیزیولوژی) بدن یک فرد در هم تنیده شده و هدف آن ترمیم عدم تعادل در این رابطه است.
استخوان درمانی همانند سایر اشکال طب مکمل، در دهه گذشته محبوبیت زیادی پیدا کرده است، خصوصاً برای درمان اختلالات اسکلتی عضلانی. بدین سبب پژوهشگران می خواستند ایمنی و اثربخشی آنرا برای شرایط مختلف ارزیابی کنند.
آنان پایگاه های اطلاعاتی تحقیقاتی را جهت بررسی های اصولی و تجزیه و تحلیل داده ها (متاآنالیز) مربوط به کارآزمایی های بالینی کنترل شده تصادفی مرتبط که تا نوامبر ۲۰۲۱ انتشار یافته بود، جستجو کردند.
این بررسی فقط کارآزمایی های انجام شده توسط پزشکان با آموزش استخوان درمانی یا متخصص بیماریهای استخوان را شامل شد.
این جستجو ۹ مرور اصولی یا متاآنالیز را نشان داد که بین سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۲۰ انجام شده بود و شامل ۵۵ کارآزمایی اولیه و ۳۷۴۰ شرکت کننده بود.
مرورهای اصولی در مورد استفاده از استخوان درمانی در طیف گسترده ای از بیماریها، همچون کمردرد غیر اختصاصی حاد و مزمن، گردن درد غیر اختصاصی مزمن، درد مزمن غیر سرطانی، سردرد اولیه و سندرم روده تحریک پذیر گزارش شده است.
نتیجه تجزیه و تحلیل داده های تلفیقی نشان داد که استخوان درمانی در کاهش درد و بهبود عملکرد فیزیکی در دردهای حاد یا مزمن غیر اختصاصی کمر و گردن و در دردهای مزمن غیر در رابطه با سرطان موثرتر از سایر رویکردهاست.
سایر رویکرد های مقایسه ای شامل درمان ساختگی (دارونما)، استخوان درمانی ساختگی، لمس درمانی سبک، بدون درمان، فهرست انتظار، درمان مرسوم، فیزیوتراپی یا سایر اشکال طب مکمل بود.
حجم نمونه کوچک، یافته های متناقض و تنوع گسترده در طرح تحقیق به این معنا است که شواهد در مورد اثربخشی استخوان درمانی جهت استفاده در کودکان مبتلا به بیماریهای مختلف از اختلال کمبود توجه و بیش فعالی گرفته تا آسم و قولنج نوزادی و درمان میگرن و سندرم روده تحریک پذیر، محدود یا بی نتیجه بود.
هیچ عارضه جانبی جدی در رابطه با درمان در هفت مرور اصولی که مورد ارزیابی قرار گرفتند، گزارش نشد، بااینکه تنها دو مورد نحوه اندازه گیری آنها توصیف شده بود.
پژوهشگران می گویند: این بررسی اجمالی نشان میدهد که استخوان درمانی می تواند در مدیریت اختلالات اسکلتی عضلانی موثر باشد، خصوصاً باتوجه به کمر درد مزمن غیر اختصاصی و کمر درد در زنان حامله یا کسانی که بتازگی بچه دار شده اند.
آنان افزودند: در مقابل، شواهد غیرقطعی از مرورهای اصولی تجزیه و تحلیل اثر استخوان درمانی بر بیماریهای کودکان، سردرد اولیه و سندرم روده تحریک پذیر به دست آمد.
پژوهشگران نتیجه گرفتند: با وجود این، برمبنای تعداد کم تحقیقات که تعدادی از آنها کیفیت متوسطی دارند، مرور کلی ما نیاز به انجام بیشتر مرورهای اصولی سازمان یافته تر و آزمایش های بالینی که باید از دستورالعمل های خاص برای درمان های غیر دارویی پیروی کنند را برجسته می کند تا استفاده احتمالی از استخوان درمانی و توسعه آن در بعضی شرایط و نیز ایمنی آن تایید گردد.
یافته های این تحقیق در مجله دسترسی آزاد BMJ Open انتشار یافته است.

منبع: آنی غذا