آنی غذا: جمعی از پژوهشگران دانشگاهی و پژوهشگاهی نانوسامانه ای را طراحی كردند كه می تواند مانع از تولید و یا پیشرفت بیماری های سیستم عصبی از قبیل پاركینسون و آلزایمر شود.
به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا دكتر دینا مرشدی، دانشیار پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیك و زیست فناوری، بیماری پاركینسون را دومین بیماری رایج در میان سالمندان بعد از آلزایمر دانست و اضافه كرد: مطالعات از آن حكایت می كند كه بیشتر از ۲٫۶ درصد از افراد بالای ۸۵ سال به بیماری پاركینسون مبتلا هستند. با عنایت به افزایش نرخ مبتلا شدن به این گونه بیماری ها، یافتن روش هایی برای درمان و پیشگیری مناسب بسیار حائز اهمیت می باشد. از این رو فرموله كردن داروهای جدید و همینطور یافتن راهی برای رساندن دارو به سلول هدف، به یكی از جدیدترین مباحث در حوزه زیست فناوری پزشكی و نانوزیست فناوری تبدیل گشته است.
وی منشأ خیلی از بیماری های سیستم عصبی مانند آلزایمر و پاركینسون را تجمع نوعی پروتئین دانست و افزود: بر این اساس در این پژوهش ابتدا سعی كردیم تا پروتئین “آلفاسینوكلئین” كه در بروز این بیماری نقش مهمی دارد را به روش زیست فناوری تولید نماییم و در مرحله بعد یك نانوسامانه دارورسانی را طراحی كردیم تا بتوان به كمك آن مولكول كوچك “بیكالئین” را كه اثرات مثبتی در این زمینه دارد، اما ناپایدار بوده و حلالیت بسیار پایینی در محلول های آبی دارد، به صورت مؤثر به محل تجمعات سمی پروتئینی برسانیم.
مرشدی با اشاره به اینكه در پژوهش حاضر كارآمد كردن داروی بیكالئین توسط نانوسامانه طراحی شده مورد ارزیابی قرار گرفت، خاطرنشان كرد: در نانوسامانه طراحی شده نانولیپوزوم ها نقش نانوحامل های دارویی را بازی می كنند. استفاده از نانولیپوزوم ها بعنوان نانوحامل باعث می گردد تا نه تنها خاصیت آنتی اكسیدانی دارو در حین انتقال كاهش پیدا نكند، بلكه بهبود هم یابد.
وی تصریح كرد: این نانوحامل كه هیچ گونه سمیت سلولی بر سلول های عصبی ندارد، دارو را به صورت آهسته و كنترل شده در بافت هدف رها می كند و باعث تأثیر پایدار دارو می گردد.
مجری طرح اضافه كرد: در این پژوهش ابتدا فرموله كردن نانولیپوزوم های حاوی بیكالئین به روش فیلم نازك صورت گرفته و در ادامه برای سنجش اندازه و بار نانوذرات و همینطور مشخصه یابی و كارآیی آنها از آزمون DLS، DSC، اسپكتروفوتومتری، فلوریمتری، كروماتوگرافی مایع با فشار بالا، روش های كشت سلولی و بررسی سمیت سلولی، میكروسكوپ كونفوكال و همولیز گلبول های قرمز استفاده شده است.
این تحقیق از جانب دكتر دینا مرشدی و فرهنگ علی اكبری از محققان پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیك و زیست فناوری، دكتر علی اكبر شعبانی و دكتر عباسعلی وفایی از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی سمنان، دكتر حسن بردانیا عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی یاسوج، دكتر سید عباس شجاع الساداتی عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، دكتر علی اكبر صبوری عضو هیات علمی دانشگاه تهران و محققانی از كشورهای دانمارك و آلمان اجرایی و نتایج آن در مجله Colloids and Surfaces B: Biointerfaces با ضریب تأثیر ۳٫۹۹۷ منتشر گردید.