آنی غذا: یك متخصص طب اورژانس ضمن تشریح اختلال قطع تنفس در خواب یا آپنه خواب، علائم و راهكارهای درمان آن، اظهار داشت: كاهش وزن، ورزش، عدم مصرف الكل و داروهای خواب و ضد اضطراب، خوابیدن به پهلو یا شكم به جای پشت و قطع مصرف سیگار همچون روش هایی است كه می تواند در درمان این اختلال كمك نماید.
دكتر غلامرضا معصومی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به اینكه قطع تنفس در خواب یا آپنه خواب می تواند اختلالی جدی باشد كه با قطع شدن مكرر تنفس و شروع مجدد آن در زمان خواب مشخص می شود، اظهار داشت: خروپف بلند و احساس خستگی علی رغم خواب كامل نشانه مهم این اختلال است. فشارخون بالا، مشكلات قلبی، خستگی روزانه، مشكلات كبدی و تولید اختلال خواب برای خانواده فرد همچون عوارضی هستند كه سبب اهمیت این اختلا ل می شوند.
وی با اشاره به اینكه این اختلال به دو شكل اتفاق می افتد، اضافه كرد: یك نوع از آن آپنه خواب انسدادی است كه بسیار شایع و ناشی از شل شدن عضلات حلق است، در صورتی كه این عضلات باید به صورت منظم منقبض شده تا راه هوایی فرد باز مانده و تنفس های مناسبی صورت گیرد. این اختلال سبب می گردد كه فرد در طول خواب به صورت مكرر بیدار شود. هرچند فرد متوجه این بیدار شدن ها نمی گردد، اما این بیدار شدن ها سبب می شوند كه فرد به شرایط مطلوب خوابیدن نرسیده، بین پنج تا ۳۰ بار در هر ساعت خروپف و آپنه تنفس داشته و خسته بماند.
معصومی با اشاره به اینكه نوع دوم این اختلال با عنوان آپنه خواب مركزی شناخته می شود، اضافه كرد: این نوع از اختلال تنفس خواب، ناشی از عدم ارسال پیام مناسب از جانب مغز به عضلات حلق است؛ به طوریكه فرد دچار كوتاهی تنفسی شده و نه تنها به سختی به خواب می رود، بلكه بندرت پیش می آید كه مكررا بیدار نشود. مهم ترین علل این اتفاق نارسایی قلبی و سكته مغزی است.
این متخصص طب اورژانس همینطور اظهار داشت: اغلب تفاوت قائل شدن بین این دو حالت از قطع تنفس در خواب بسیار مشكل است. خواب آلودگی در طول روز، خروپف بلند، حملات قطع تنفس در زمان خواب، بیدار شدن با دهان خشك و درد گلو، سردرد صبحگاهی، خواب كوتاه، بیداری ناگهانی همراه با تنفس های كوتاه، خروپف بلند در حد بیدار كردن بقیه افراد منزل، تنفس های كوتاهی كه سبب بیدار شدن از خواب می شوند، توقف های تنفسی در خواب و خواب آلودگی بیش از اندازه در طول روز كه بر كاركرد فرد تاثیر می گذارد، از علائمی هستند كه رجوع به پزشك را ضروری می كنند.
معصومی افزود: باید توجه كرد كه اضافه وزن، گردن كوتاه، لوزه های بزرگ، سن بالا و مرد بودن، نژاد سیاه، سابقه فامیلی، مصرف الكل، سیگار، آرام بخش ها و داروهایی كه سبب شل شدن عضلات می شوند همچون عوامل خطر برای تولید فرم انسدادی این اختلال هستند. همینطور سن بالا و مرد بودن، سابقه بیماری قلبی و مغزی همچون سكته و تومور مغزی همچون عوامل خطر برای تولید فرم مركزی این اختلال محسوب می شوند.
وی با اشاره به راهكارهای درمانی این اختلال اظهار نمود: جهت درمان موارد خفیف، معمولا تولید تغییر در رفتار زندگی مانند كاهش وزن و قطع سیگار كافی است. اگر این موارد موثر نبود درمان های دیگر همچون استفاده از وسایل خاص برای باز نگهداشتن راه هوایی و همینطور در موارد نهایی عمل جراحی كمك كننده خواهد بود. همینطور تولید فشار مثبت مداوم در راه هوایی توسط ماسك یا وسایل تولید شده اختصاصی برای فرد، تولید فشار مثبت بازدمی در راه هوایی و وسایل دیگری كه در داخل دهان استفاده می شوند، همچون روش های درمانی در موارد انسدادی اختلال آپنه است. در صورت عدم پاسخ این درمان ها، مسیر درمان به سمت جراحی خواهد رفت.
معصومی تصریح كرد: كاهش وزن، ورزش، عدم مصرف الكل و داروهای خواب و ضد اضطراب، خوابیدن به پهلو یا شكم به جای پشت، استفاده از اسپری بینی در موارد گرفتگی بینی و قطع مصرف سیگار همچون روش هایی است كه می تواند در درمان این اختلال كمك كنند.
