آنی غذا: چغندر از سبزی های ریشه ای مغذی و دوستدار قلب و عروق است و باتوجه به وجود آنتی اکسیدان های رنگی در ریشه و برگ آن موجب محافظت بدن در مقابل بیماریهای قلبی عروقی و سکته مغزی می شود.
به گزارش آنی غذا به نقل از مهر، مینا کاویانی مسئول آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور با اشاره به لذت خوردن چغندر یا همان لبوی داغ در هوای سرد زمستانی اظهار داشت: چغندر یا Beta Vulgaris دارای پروتئین و چربی بسیار کمی است. خام یا پخته آن حدود ۸ تا ۱۰ درصد کربوهیدرات دارد که بیشتر شامل قندهای ساده مثل گلوکز (۷۰ درصد) و فروکتوز (۸۰ درصد) است. وی ادامه داد: این سبزی ریشه ای سرشار از ترکیب گیاهی قرمز رنگی است که گلیسین بتائین نام دارد و در کاهش هموسیستئین خون مؤثر است. هموسیستئین ترکیبی مضر است که موجب ایجاد لخته خون و تشکیل پلاک های سفت در دیواره رگ ها می شود. کاویانی با اشاره به نتایج پژوهش های علمی در خصوص ارتباط هموسیستئین با بروز بیماریهای قلبی عروقی و سکته مغزی، اشاره کرد: مصرف چغندر و آب آن در بهبود جریان خون، کاهش کلسترول و فشارخون مؤثر است. مسئول آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی، از دیگر مواد مغذی موجود در چغندر خام به اسید فولیک(از ویتامین های گروه B) اشاره نمود و اضافه کرد: این ویتامین برای رشد طبیعی بافت ها و عملکرد سلولی لازم است و از مواد مغذی بسیار حیاتی در دوران حاملگی شمرده می شود. برای اینکه در تشکیل لوله عصبی جنین نقش به سزایی دارد و کمبود آن منجر به صدمات جبران ناپذیری می شود. وی، چغندر را منبعی غنی از اسیدفولیک برشمرد که در هر ۱۰۰ گرم دارای حدود ۱۰۹ میکروگرم اسید فولیک است و می تواند ۲۷ درصد نیاز روزانه بدن به این ویتامین را تامین کند. کاویانی با اشاره به این که اسید فولیک در مقابل حرارت حساس است، اشاره کرد: طولانی شدن زمان پخت، سبب اتلاف و کاهش شایان توجه این ویتامین در ماده غذایی می شود. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه اضافه کرد: ویتامین C ماده مغذی دیگری است که در چغندر خصوصاً برگ های آن وجود دارد. هر ۱۰۰ گرم برگ چغندر دارای ۳۰ میلی گرم ویتامین C است که حدودا یک سوم نیاز روزانه بدن را تامین می کند. همین طور برگ های چغندر منبع خوبی از کاروتنوئیدها (پیش ساز ویتامین A) هستند. به گفته ی ایشان، چغندر دارای مواد معدنی مانند پتاسیم، آهن، منگنز، مس و منیزیوم نیز است. کاویانی یکی از ترکیبات مهم در چغندر و آب آنرا نیترات عنوان نمود که از نوع نیترات معدنی و متفاوت از مواد افزودنی به فرآورده های گوشتی (مانند سوسیس و کالباس) است و اظهار داشت: این ماده در بدن به ماده ای به نام نیتریک اکسید تبدیل می شود و با انبساط رگ ها سبب کاهش فشارخون می شود. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه سرخ ادراری یا بیتوریا عارضه بی خطری برشمرد و اظهار داشت: در ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد جامعه که از نظر ژنتیکی قادر به تجزیه رنگدانه موجود در چغندر (بتاسیانین) نیستند این عارضه بروز می کند. در این افراد بعد از مصرف چغندر و برگ آن، ادرار به رنگ قرمز یا صورتی تغییر رنگ می دهد. وی با اشاره به اینکه چغندر دارای مقداری اسید اگزالیک است اظهار داشت: این ماده می تواند خطر تشکیل سنگ های کلیوی را در افراد مستعد افزایش دهد. بدین سبب به این افراد سفارش می شود از خوردن بیش از اندازه چغندر اجتناب کنند. کاویانی با اشاره به این که چغندر دارای موادی به نام فروکتان است، اشاره کرد: برخی افراد مانند مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر نمی توانند این ترکیبات را هضم کنند و عوارض گوارشی ناخوشایندی مثل نفخ، درد شکمی و اسهال را تجربه می کنند که این افراد باید مصرف چغندر را در برنامه غذایی خود محدود کنند. مسئول آموزش همگانی انستیتو تغذیه، مبتلایان به دیابت را گروه دیگری عنوان نمود که در مصرف چغندر باید احتیاط کنند و از مصرف بیش از اندازه چغندر در یک وعده غذایی پرهیز کنند برای اینکه شاخص قندی چغندر در حد متوسط و ۶۱ است.