آنی غذا: خراسان رضوی پژوهشگران کشف کرده اند که بعضی از ایمنی درمانی ها که برای درمان سرطان استفاده می شوند، می توانند موجب لطمه باروری شوند؛ یعنی که این درمان ها می توانند بر باروری و سلامت هورمونی زنان بازمانده از سرطان تأثیر بگذارند و کارشناسان را بر آن داشته است تا تحقیقات بیشتر و اقدامات پیشگیرانه مانند انجماد تخمک ها را انجام دهند.
به نقل از مدیکال اکسپرس، این کارآزمایی پیش بالینی که توسط مؤسسه کشف زیست پزشکی در دانشگاه موناش و مرکز سرطان پیتر مک کالوم استرالیا هدایت می شد، نشان داد که مهارکننده های کنترل ایمنی، یک نوع رایج داروی ایمنی درمانی، منجر به صدمه دائمی به تخمدان های موش و تخمک های ذخیره شده درون آن می شود.
هم اکنون درمان های سنتی سرطان مانند شیمی درمانی و رادیوتراپی، با عوارض جانبی دائمی و منفی بر روی تخمدان ها مرتبط هستند. این امر می تواند منجر به ناباروری و یائسگی زودرس در دختران و زنان جوان شود.
نتایج این تحقیق نشان داده است که ایمنی درمانی مهارکننده های کنترل ایمنی سبب کاهش تعداد و کیفیت تخمک های بیماران، اختلال در تخمک گذاری و اختلال در چرخه باروری می شود.
تاکنون، عوارض جانبی بالقوه ایمنی درمانی بر باروری، نوعی درمان سرطان نوظهور و رایج تر که سیستم ایمنی را تحریک می کند، ناشناخته بوده است.
یافته های این تحقیق نشان داد که نوعی از ایمنی درمانی به نام مهارکننده های کنترل ایمنی که موانع را بر روی سیستم ایمنی آزاد می کند تا توانایی بیمار را برای مبارزه با سرطان افزایش دهد، می تواند فوری یا در آینده، باروری را مختل کند.
محققان گفتند که حالا جهت بررسی این یافته ها به مطالعات روی بیماران زن نیاز است. در این بین، حفظ باروری از راه انجماد تخمک یا جنین باید برای خانمهایی که از این روش های ایمنی استفاده می نمایند در نظر گرفته شود.
لورن آلسی، دانشجوی دوره دکتری در لابراتوار بیولوژی تخمدان موناش اظهار داشت: مطالعات انسانی حالا باید در اولویت قرار گیرند.
آلسی اضافه کرد: در ابتدا تصور می شد که به صورت کلی این درمان ها (نسبت به شیمی درمانی و رادیوتراپی) در زمینه اثرات آن بر اندام غیر از هدف، برای بدن صدمه کمتری دارند. با این وجود، حالا مشخص شده که عوارض جانبی التهابی در سایر اندام ها با این درمان ها بسیار رایج است.
وی ابراز کرد: نتایج تحقیق ما نشان داده است که پزشکان و بیمارانی که برای آنان باروری امکان دارد مهم باشد، باید احتیاط کنند. مطالعات در خانمهایی که این درمان ها را دریافت می کنند باید در اولویت قرار گیرند.
پروفسور شرن لوی، متخصص سرطان سینه در مرکز سرطان پیتر مک کالوم می گوید: تحقیقات بیشتر در مورد تاثیر این درمان ها بر عملکرد تخمدان و باروری زنان دریافت کننده این نوع درمان باید در اولویت قرار گیرد و باید در آزمایش های بالینی آینده زنان در سنین باروری لحاظ شود.
پروفسور لوی اظهار نمود: یافته های ما نشان داده است که بحث باروری برای تمام زنان بر مبنای سنی که سفارش می شود شیمی درمانی و هم ایمنی درمانی دریافت نمایند، حیاتی می باشد.
وی افزود: مداخلات مناسبی که می تواند باروری و عملکرد تخمدان را حفظ کند، می تواند برای تسهیل حاملگی در آینده، بعد از اتمام درمان صورت گیرد. این مداخلات باید بموقع صورت گیرد تا درمان ضد سرطانی به تاخیر نیفتد.
به علت نتایج چشم گیر در کاهش عود سرطان سینه، حالا ایمنی درمانی به یک استاندارد مراقبت برای خیلی از زنان مبتلا به سرطان سینه در مراحل اولیه قابل درمان تبدیل گشته اما تحقیقات بیشتری در مورد اثرات طولانی مدت ایمنی درمانی مورد نیاز است.
آلسی اظهار نمود: غیر از داروهایی که مانع از تولید هورمون تخمدان ها حین شیمی درمانی می شوند و راهکارهایی برای جلوگیری از یائسگی زودرس در زنان جوان تر، انجماد تخمک و جنین تنها اقدام موجود برای حفظ باروری است.
وی اظهار داشت: مهم می باشد به یاد داشته باشیم که فریز کردن جنین هزینه بیشتری لازم دارد و تهاجمی است و از صدمه تخمدان پیشگیری نمی کند به این مفهوم که یائسگی زودرس هنوز هم می تواند خطری برای این زنان باشد ازاین رو حالا بررسی راهبردهای هدفمند حفظ تخمدان را در اولویت قرار داده ایم که هدف آن در وهله اول پیشگیری از صدمه به تخمدان، بدون تداخل با توانایی داروها برای مبارزه با سرطان است.
وی تصریح کرد: سایر انواع ایمنی درمانی هم باید ارزیابی شوند. نتایج ما امکان دارد پیامدهایی برای سایر روش های ایمنی داشته باشد چونکه یافته های ما رابطه نزدیک بین سلول های ایمنی، مولکول های ارتباطی (سیتوکین ها) را که آزاد می کنند و تنظیم خیلی از جنبه های باروری را نشان داده است.
یافته های این تحقیق در Nature Cancer انتشار یافته است.

منبع: آنی غذا