میوه و سبزی از گروههای اصلی مواد غذایی محسوب می شوند که تمامی افراد باید از این دو گروه غذایی در طول روز مصرف کنند.
به گزارش آنی غذا به نقل از ایسنا، باید توجه داشت مصرف میوه و سبزی به جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی و سرطان های دستگاه گوارش کمک می کنند که این اثر محافظتی در ارتباط با آنتی اکسیدان ها و ریز مغذی هایی همچون فلاونوئید، کاروتنوئید، ویتامین C، اسید فولیک و فیبر غذایی است. این مواد و مواد دیگر بعنوان مسدود کننده یا سرکوب کننده تومورهای سرطانی و جلوگیری از صدمه اکسیداتیو نقش دارند.
تخمین زده می شود که مصرف کم میوه و سبزیجات سبب حدود ۱۹ درصد از سرطان های دستگاه گوارش و حدود ۳۱ درصد از بیماری های ایسکمیک قلبی و ۱۱ درصد از سکته های مغزی در سرتاسر جهان می شود. به صورت کلی، ۲.۷ میلیون (۴.۹ درصد) مرگ ناشی از مصرف کم میوه و سبزیجات نسبت داده می شود.
مصرف میوه و سبزیجات امکان دارد خطر مبتلا شدن به بیماری های غیرواگیر را از راه افزایش در دسترس بودن مواد مغذی مختلف و توانایی آنها در کاهش عوامل خطر مرتبط، کم کند. فشار خون و کلسترول بالا عوامل خطر برای بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی هستند و پتاسیمی که توسط میوه ها و سبزیجات تأمین می شود، فشار خون را می کاهد. فیبر غذایی همینطور امکان دارد به کاهش فشار خون کمک نماید و همراه با مواد شیمیایی گیاهی مانند استرول های گیاهی، فلاونوئیدها و سایر آنتی اکسیدان ها امکان دارد در تعدیل کلسترول و سایر فرآیندهای بیولوژیکی مهم باشد که می تواند خطر تصلب شرایین (ضخیم شدن عروق) را کم کند.
مصرف میوه اثر محافظتی در مقابل سرطان های دهان، حلق، حنجره، مری، دهانه رحم، ریه و معده دارد. سبزیجات غیر نشاسته ای نظیر اسفناج، گوجه فرنگی و فلفل احیانا در مقابل سرطان های دهان، حلق، حنجره و مری نقش حفاظتی دارند. تمامی سبزبجات بخصوص انواع سبز و زرد آن، احیانا از سرطان معده پیشگیری می کنند.
توصیه کشورهای مختلف به مصرف میوه و سبزی متفاوت است؛ اما به طور کلی مصرف سه سروینگ (هر سروینگ حدودا ۸۰ گرم یا نصف لیوان است) یا بیشتر از سبزیجات و دو یا بیشتر میوه در روز سفارش می شود.
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، عوامل ضد سرطان میوه ها و سبزیجات آنتی اکسیدان هایی نظیر ویتامین C و E، سلنیوم و فیتوکمیکال ها است. هنوز کاملا معلوم نیست کدامین ماده میوه ها و سبزیجات بیشترین اثر حفاظتی در مقابل سرطان را داراست. این مواد دارای مکانیسم های تکمیلی و همپوشانی نظیر القای آنزیم های دفع مسمومیت، رقیق کردن و چسبیدن به عوامل کارسینوژن در مجرای گوارشی، تغییر هورمون های متابولیسمی و اثرات آنتی اکسیدانی هستند.
منبع: آنی غذا