آنی غذا: كشورهای عضو منطقه آسیا-اقیانوسیه با برگزاری نشستی تخصصی به بررسی موانع موجود بر سر راه به صفر رساندن گرسنگی، همچون شهرنشینی، نابرابری، چاقی و بلایای طبیعی پرداختند.
به گزارش آنی غذا به نقل از مهر، كشورهای عضو منطقه آسیا-اقیانوسیه سازمان خواربار و كشاورزی ملل متحد (فائو) در حاشیه كنفرانس اخیر سطح عالی این سازمان در شهر رُم، با برگزاری نشستی تخصصی به بررسی موانع موجود بر سر راه به صفر رساندن گرسنگی، همچون شهرنشینی، نابرابری، چاقی و بلایای طبیعی پرداختند. خوزه گرازیانو داسیلوا مدیركل سازمان خواربار و كشاورزی ملل متحد (فائو) در سخنانی با اشاره به وضعیت گرسنگی در منطقه آسیا-اقیانوسیه، تصریح كرد: آسیا همواره بزرگترین منطقه فائو از نظر جمعیت، وسعت اراضی و تعداد افراد دارای سوءتغذیه بوده است. مدیركل فائو با اشاره به اینكه طی سالیان اخیر فقر و گرسنگی در چین به میزان زیادی كاهش یافته است، از اینكه چنین پیشرفتی در تمامی كشورهای بزرگ به دست نیامده است، ابراز تأسف كرد. گرازیانو داسیلوا كه در نشست «هموار كردن مسیر برای به صفر رساندن گرسنگی در منطقه آسیا-اقیانوسیه» در حاشیه كنفرانس سطح عالی فائو در رُم سخنرانی می كرد، با اشاره به افزایش پدیده چاقی در منطقه اقیانوسیه، اخطار داد كه این مسئله به تغییر الگوی تغذیه مردم از غذاهای سالمِ سنتی – شامل میوه ها و گیاهان محلی – به سمت مصرف غذاهای ارزان وارداتی همچون چیپس و دیگر خوراكی های مصنوعی مرتبط می باشد. به قول وی، چنین سوءتغذیه ای – چاقی و گرسنگی – «دو جنبه یك قضیه» هستند. در ادامه این نشست تخصصی، كوندهاوی كادیرسان دستیار مدیركل فائو و نماینده عالی این سازمان در منطقه آسیا-اقیانوسیه اظهار داشت: عوامل مختلفی وجود دارند كه مبارزه با گرسنگی را در آسیا-اقیانوسیه تضعیف می كنند. كادیرسان با اشاره به افزایش بلایای طبیعی همینطور توزیع نابرابر درآمد – كه به قول وی شاید سرسخت ترین مشكل باشد – و تأثیر تجمعی فشارها و تنش ها بر منابع طبیعی، تصریح كرد كه فشار این عوامل بیشتر از همه بر صدمه پذیرترین اقشار و گروه های در معرض ناامنی غذایی وارد می شود. نماینده عالی فائو در منطقه آسیا-اقیانوسیه در مورد مسئله چاقی اظهار داشت: این پدیده علاوه بر كشورهای منطقه اقیانوسیه در تمامی زیرمنطقه ها خصوصاً در مراكز شهری رخ داده است. به قول وی لازم است كه بیشتر از پیش بر مشكلات تغذیه ای شهری تمركز شود. كادیرسان ضمن اشاره به تاكید صورت گرفته بر مسئله حق برخورداری از غذا در قوانین اساسی كشورهای بنگلادش، هند، ایران و نپال، اعلام نمود: كشورهای كامبوج، میانمار، فیلیپین و ویتنام اقداماتی را در جهت تأمین حمایت اجتماعی با عنایت به مسئله امنیت غذایی و ایجاد تاب آوری در مقابل بلایای طبیعی در پیش گرفته اند. به قول نماینده عالی فائو در منطقه آسیا-اقیانوسیه، خیلی از كشورهای این منطقه بعنوان بخشی از راهبردهای خود در زمینه تأمین غذا، راه های مختلفی را جهت استفاده از گونه های خوراكی كمتر استفاده شده همچون ارزن، سورگوم و سیب زمینی شیرین – كه به «غذاهای هوشمند آینده» موسوم هستند – در پیش گرفته اند. وی در سخنان پایانی خود تاكید كرد كه اراده سیاسی، برابری جنسیتی، نوآوری، دسترسی به داده های بهتر، و مشاركت بخش خصوصی از «پیش نیازهای دستیابی به پیشرفت ملموس و قابل سنجش در مقابل گرسنگی و سوءتغذیه» هستند.
